Okul geceleri düzenlenirdi. Ortaoyunları, sinsinler, bengi, Hacivat-Karagözler, cirit, hıdrellez (Hıdır-İlyas´ın buluşması), koç tokuşu düzenlenirdi. Onca sıkıntılar içinde. Salon bulunmazdı çoğu yerde. Ortalıkta, koridorda, kahvehanelerde, köy odalarında, traktör-kamyon kasalarının üzerinde. Değer miydi? Değer.
Bal, kavun, kiraz, turşu, zeytin, üzüm, soğan, hamsi festivalleri düzenlenir. Sıkıntılar, masraflar değer mi? Değer.
Etimesgut Belediyesi ?16. Uluslararası Anadolu Günleri Kültür ve Sanat Festivali?nigerçekleştiriyor.
Biraz açalım bu etkinliğin adını. Anlamaya çalışalım.
Uluslararası. Etimesgut´u yurt edinenlerin etkinliği. Yurtdışındaki soydaşlarımızla birlikte. Bırakın 7 renkli gökkuşağını, Anadolumuz´un tüm renkleri, motifleriyle mozaik oluşturmak. Yöresel gelenekler, oyun figürleri, yemek zevkleri, giyim-kuşamları, tanıtılmaktadır. Seyredeceğiz. Pek çok sanatçıyı izleyeceğiz. Güleceğiz. Duygulanacağız.
Düşüneceğiz. Sonuçta, elden geldiğince, ortak duygularımız, ortak düşüncelerimiz oluşacak. İşin asıl amacı/önemi de burada saklıdır işte. İnsanoğlu hep meraklıdır. Merak, yalnızca insanlara özgüdür. Örtüştüğümüz, yakınlaştığımız, farklılaştığımız neler var? Tüm bu meraklarını gidermek için böylesine etkinlikleri izlemeye, görmeye giderler. Diğer canlılarda merak yoktur.
En kapsamlı ama en kısa tanımıyla kültür: Maddi ve manevi değerlerin tümüne kültür denir. Kişinin kültürü denilince akla şunlar gelir: Öğrenim durumu-kitap-gazete okuma alışkanlığı, sinema-tiyatroya gitme oranı, edindiği çevrenin kültür düzeyi, bildiği yabancı diller, giyim-kuşamı, alışkanlıkları vb. Milletlerin/Ülkelerin kültür düzeyi şöyle ölçülür: Köprü-han-hamam-yol-sosyal ihtiyaçların giderilmesine uygunluğu, binaları, yeşil alanları, pazarları, tiyatroları-sinemaları, okur-yazarlık oranı, makineleşme, bilime katkıları, buluşları, gelenekleri-görenekleri, tarihi, inancı vb.
Kültürlü insan denince yalnızca, öğrenim durumu akla gelmez. Yaşantısındaki anlamlılık önemlidir. Bir yerden geçerken o yerin kültür düzeyini az-çok tahmin edebiliriz. Giriş-çıkışı, yolları, yeşillikleri, binaları, sokakların/parkların temizliği, giyim kuşamları hep belli eder. Sanat: En kapsamlı-en kısa tanımıyla: ?Muhatap´ ile ?muhatap olan´ arasında bağ kurmadır. Peki, neyle kurulacak bu bağ? Sözle, desenle, renkle, çizgiyle, ritmle. Şimdi kendimize soralım. Böylesine bir etkinlik yapmaya değer mi? Değer.
Tıpkı, 29-30 Mart 2018 tarihlerlerinde düzenlenen ?Uluslararası Tarihte Etimesgut Sempozyumu? gibi. Verilen tüm emeklere ve harcanan paralara helal olsun, helal.
Elbette ekonomik olmasına elden geldiğince özen gösterilmelidir.
Osmanlı paşalarından Ziya Paşa söylemişti yüzyıllar öncesinde: ?DİYAR-I KÜFRÜ GEZDİM BELDELER KAŞÂNELER GÖRDÜM DOLAŞTIM MÜLK-Ü İSLÂM´I BÜTÜN VİRANELER GÖRDÜM.? Yıllarca da bu beyit dillendirilmez mi? Geri kalmışlık hep başa kakılmaz mı?
Anadolumuz´un tüm renkleri, Türk dünyası buluşuyor. Tanışıyor. Kaynaşıyor. TÜM BUNLARIN SONUNDA DA -KÜLTÜR ANLAMINDA-PAYLAŞMA, ETKİLEŞME, BİRLİKTELİK SAĞLANIYOR.
DEĞMEZ Mİ?
(Keşke şu ?festival´ kelimesi de değiştiriliverse var ya, tam Türk, Türkçe kokar.)
