Günümüzde insanlar arasında saygı ve sevgi kalmadı. Aynı binada oturanlar birbirini tanımıyor, komşuluk diye bir şey vardı, yok oldu. Çok insan eski günlerin daha iyi olduğunu dillendirip, ?keşke eski günlerde yaşasak´ özlemi içinde.
Yüksek şehir binalarında yaşamaktan bıkan, toprağa hasret, bağ ve bahçe işlerinde mutlu olan insanlar, sohbetlerinde sık sık köy hayatından bahsederler.
Hayatın ne kadar kolay ve tatlı olduğunu, sevgi ve saygının en önemlisi samimi bir ortamın hazır olduğunu Anlatmakla bitiremezler. Bundan dolayı olmalı ki, son günlerde emekli olup köye yerleşenlerin sayısında bir artış var.
Geçmişi özleyenler, şimdi ki imkanlar ile mi yoksa, o günlerdeki var olan imkanlar ile mi yaşamaya talipler? Elbette ki, bilinç altındaki o mahrumiyet, yokluk ve imkansızlıklar içinde değil, günümüzde, işlerimizi kolaylaştıran, bize huzur verip rahat ettiren varlıklarımız ile geçmişi yaşamaya talipler. İkinci alternatifi akıllarının ucundan bile geçiremezler.
Aslında şimdi ki var olan imkanlar ile ?köyde yaşamak´ ile ?şehirde yaşamak´ arasında pek fark yoktur. Elektrik, internet şimdi köylerde de var. Çep telefonu, şehirde olduğu gibi köylerde de küçük, büyük herkesin elinde, dünyanın her tarafından haber alabiliyorlar. Evlerde televizyon, buzdolabı, çamaşır makinesi, fırın? gibi her türlü ev aletleri şehirde olduğu gibi köylerde de kullanılıyor. Çok köyde doğalgaz kullanılıyor, olmasa bile kaliteli torba kömürler ile evler sımsıcak. Her taraf aydınlık pırıl pırıl. Kuzuneli soba devamlı yanıyor, üzerinde abdest ıbrığı, güğümde sıcak su ve çay devamlı hazır. Annelerin yaptığı taze çörek ile kahvaltı yapmanın mutluluğu tarif edilemez.
Bahçeye çıkmak, temiz hava almak cabası. Rahat rahat içinize temiz havayı çekebilir, yürüyüş yapabilir, koşabilir hatta spor bile yapabilirsiniz.
Bahçede domates, biber, salatalık, batlıcan? yetiştirir, onları çapalar, yabani otlardan arındırır, sular, bunları yaparken doyumsuz mutluluğu yaşarsın. Şehirde, ?ne yiyeceğiz´? diye ´ yemek beğenmeyen hırçın halin ´ kalmaz, yumuşar pamuk gibi olursun. Sebzelere su verirken, domates ve yeşil soğanı çamurlu su ile çalkalayıp yufka ekmek ile dürüp yerken, zevkten dört köşe olursun.
Doğal olarak bu mutlu köy yaşayışı, şimdiki imkanlarla tercih edilen hayattır. Bir de o zaman ki, türlü imkansızlıklarla yaşanan hayat vardır ki, sanırım hiç kimse bunu tercih etmez. Kerpiçden yapılmış üç odalı bir ev. Çatısız, toprak ile örtülü, bazen kışın akar, babalar kürek alıp, akan yeri kapatmak için dama çıkar, bastığı yere ayakları gömülür, akan yeri kapatır ama, ıslanmış, yorulmuştur?
Odada yine bir kuzuneli soba yanar, ama içinde kömür değil, tezek vardır, bazen de odun. Tezek sık sık soba borularını doldurur, haftada bir dışarı çıkarıp çırpmak(temizlemek) gerek. Zaman zaman borular tüter, oda içi dumanla dolar. Tuza belenmiş bez parçaları ile boruların duman çıkan birleşen yerleri, sarılır, tütme olayı durdurulur.
Elektrik, internet bilmezler. Televizyon, buzdolabı, çamaşır makinesi gibi? Ev eşyaları yoktur tabi. Mutfakta tel dolapları vardır. Tencere, tabak, çatal, kaşık hep burada bulunur. Tek odada lamba yanar, diğer odalar, bahçe kapkaranlık...
Dışarıdan içeriye girenlerin ayakkabıları çamur içinde, kapı önünde çıkarılır, ayaktaki ıslanan çoraplar soba da kurutulur.
Evde su yoktur. Yakındaki çeşmeden getirilir. El, yüz dışarıda yıkanır. Büyüklerin ellerine suyu biri döker, kurulanması için havlu uzatır? Banyo yapmak zordur. Sedirlerin altında hamamlık denilen yerler vardır. Bazen anneler çocuklarını, tıngırda yıkar? Ya çamaşır yıkamak, daha zordur. Sular taşınır, bahçe köşesindeki iki taştan yapılan ocak üzerine tenekeler konur, kaynatılır?
İşte size köyden iki türlü hayat. Biri günümüz imkanları ile yaşanan rahat ve huzurlu köy hayatı? Diğeri de, özlendiği sık sık dillendirilen, ama sadece olumlu yönüne talip olup olumsuz ve perişan halini görmeden tercih edilen köy hayatı? Hepinize sağlıklı, huzurlu bir hayat diliyorum?
Yeniden buluşmak dileği ile?
Saygılarımla?
İhsan YELKEN.
