Bugün, 20 Nisan 2024 Cumartesi

TAHSİN ERASLAN


ÖĞRETMENLER GÜNÜ KUTLU OLSUN.

Öğretmenlik. Peygamber mesleğidir.


Öğretmenlik.

Peygamber mesleğidir.

Peygamber mirasıdır.

Öğretici. Eğitici. İnsanlara örnek oluşu.

Öğretmenin görevi derslikle sınırlı değildir.

Sınıfta, koridorda, bahçede devam eder.

Bayramda, seyranda, çarşıda, pazarda.

Trende, vapurda, otobüste?

Herkese en iyi örnek olmalıdır.

Kılık-kıyafetiyle, konuşmasıyla, duruşuyla.

Çevresine duyarlılığıyla.

Aydın olmanın yüklediği sorumluluklarıyla.

 

Öğretmenlik, ömürboyu öğrenciliktir.

Şems ü Ârûz Semâhı gibi.

Son nefesine kadar öğrenir.

Öğrendiklerini öğretir.

Her zaman, her yerde, herkese.

?Çalışmak, öğrenmek, öğretmek, aydınlatmak.

Kulun Allah´a görevidir ya.?

 

Öğretmenlik cüret ister!

Para, şan-şöhret değil.

Özveridir.

Adanmışlıktır.

İnsanlığa adanmak.

İnsanlık onurunu duymak, yaşatmak için.

 

Herkes okuyabilir.

Pek çok okullar bitirebilir.

Diplomalar alabilir.

Ama herkes öğretmen olamaz!

Öğretmenlik bir san´attır.

Başlıbaşına san´at.

Herkes de san´atçı olamayacağına göre..

 

Öyle yerler vardır ki?

Hemen herkesin gidemediği?

Kimi kamu görevlilerinin bile?

Yurdumun dağlarında, tepelerinde derelerinde?

En ücra köşelerde?

Şanlı Bayrağımız dalgalanıyorsa.

Körpe dimağların tatlı nidâları yükseliyorsa?

İSTİKLÂL MARŞIMIZ haykırılıyorsa?

Kısacası orada evet oralarda?

Bir hayat belirtisi varsa?

Biliniz ki oralarda..Taa oralarda?

Kendini, tüm varlığını?

Yüce Milletimiz´e adamış öğretmen vardır.

İnsanlığa adanmış neferler vardır.

 

Az mı şehit verdiydi öğretmenler, tarihte?

Cehaleti yenmek adına.

İşte bunun içindir ki:

Ey Balkan şehitleri!

Ey İstiklâl Savaşı şehitleri!

Ey Sarıkamış şehitleri!

Ey Çanakkale şehitleri!

Ey Sakarya, Dumlupınar şehitleri!

EY ŞEHİTOĞLU ŞEHİTLER!

Şehit öğretmenlerimize sahip çıkınız.

En az sizler kadar mübarektir onlar da.

Misafir ediniz mübarek koynunuzda.

 

Öte yandan, öğretmen sandıklarımız da vardır!

Ayakkabısı delik öğrencisini göremeyen körler.

Okula aç gelenleri farkedemeyenler.

Öksüzleri (anasız) bilemeyenler.

Yetimleri (babasız) sayamayanlar.

Böylelerine de öğretmen denmez zaten!

 

Mimar yanlış yaparsa yapı çöker.

Birkaç insan ölür.

Doktor hata yaparsa hasta kaybedilir.

Ya öğretmen hata yaparsa!

İnsanlık ölür, kaybolur.

Oysa, mimarı, doktoru da yetiştiren öğretmendir.

Üstelik, eleştirdiğimiz siyasetçileri de?

Ali Bilir
23.11.2015 19:22:30
Tüm öğretmenlerin ellerinden saygı ile öpüyorum.... ve.. söz üstadın... DÜNYANIN BÜTÜN ÇİÇEKLERİ Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum Bütün çiçekleri getirin buraya, Öğrencilerimi getirin, getirin buraya, Kaya diplerinde açmış çiğdemlere benzer Bütün köy çocuklarını getirin buraya, Son bir ders vereceğim onlara, Son şarkımı söyleyeceğim, Getirin, getirin? ve sonra öleceğim. Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum Kır ve dağ çiçeklerini istiyorum. Kaderleri bana benzeyen, Yalnızlıkta açarlar, kimse bilmez onları, Geniş ovalarda kaybolur kokuları? Yurdumun sevgili ve adsız çiçekleri, Hepinizi, hepinizi istiyorum, gelin görün beni, Toprağı nasıl örterseniz öylece örtün beni. Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum Ben bir köy öğretmeniyim, bahçıvanım, Ben bir bahçe suluyorum gönlümde, Kimse bilmez, kimse anlamaz dilimden Ne güller fışkırır çilelerinde, Kandır, hayattır, emektir benim güllerim Korkmadım, korkmuyorum ölümden, Siz çiçek getirin yalnız, çiçek getirin. Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum En güzellerini saymadım çiçeklerin, Çocukları, öğrencilerimi istiyorum Yalnız ve çileli hayatımın çiçeklerini, Köy okullarında açan, gizli ve sessiz, O bakımsız ama kokusu eşsiz çiçek. Kimse bilmeyecek seni, beni kimse bilmeyecek Seni, beni yalnızlık örtecek, yalnızlık örtecek. Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum Okulun duvarı çöktü altında kaldım, Ama ben dünya üstündeyim, toprakta. Yaz kış bir şey söyleyen sonsuz toprakta, Çile çektim, yalnız kaldım, ama yaşadım. Yurdumun çiçeklenmesi için, daima yaşadım, Bilir bunu bahçeler, kayalar, köyler bilir. Şimdi ustum, örtün beni, yatırın buraya, Dünyanın bütün çiçeklerini getirin buraya. Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum Afyon ovasında açan haşhaş çiçeklerini, Bacımın suladığı fesleğenleri, Köy çiçeklerinin hepsini, hepsini, Avluların pembe entarili hatmisini, Çoban yastığını, peygamber çiçeğini de unutmayın, Aman Isparta güllerini de unutmayın, Hepsini, hepsini bir anda koklamak istiyorum Getirin, dünyanın bütün çiçeklerini istiyorum. Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum Baharda Polatlı kırlarında açan, Güz geldi mi Kop dağına göçen, Yürükler yaylasında, Toroslarda eğleşen, Muş ovasından, Ağrı eteğinden, Gücenmesin, bütün yurt bahçelerinden Çiçek getirin, örtün beni, Eğin türkülerinin içine gömün beni. Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum Ben mezarsız yaşamayı diliyorum, Ölmemek istiyorum, yaşamak istiyorum, Yetiştirdiğim bahçe yarıda kalmasın, Tarumar olmasın istiyorum, perişan olmasın, Beni bilse bilse çiçekler bilir dostlarım, Niçin yaşadığımı ben onlara söyledim, Çiçeklerde açar benim gizli arzularım. Ceyhun Atuf KANSU

21.1°