Financial Times yazarı David Gardner, Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan´ın "toplumu bölge stratejisi uyguladığını ve Türkiye´nin bedel ödediğini" yazıyor.
Yazıdan bazı bölümler şöyle:
"Hayranlarına göre bir dev, çaresiz muhaliflerine göre bir despot olan Erdoğan yine başardı. Çatışmayı tercih ederek kumar oynadı ve kazandı. Erdoğan eskiden toplayarak zafer kazanıyordu şimdi ise bölerek. Bunun maliyeti Türkiye´ye ağır olabilir."
"Anayasaya göre tarafsız ve herkesin cumhurbaşkanı olması gereken Erdoğan, AKP´nin ve seçmen tabanının Sünni, İslamcı ve etnik Türk kimliğini keskinleştirdi, Kürtleri, Alevileri sistematik olarak ötekileştirdi. Devletin gücünü, ihaleleri vergi denetimlerini kullanarak ve suistimal ederek medya üzerinde hakimiyet kurdu, muhalif sesleri susturdu, sosyal medyaya baskı uyguladı."
"Erdoğan´la ilgili birçok tezattan biri Kürt sorununu çözümün eşiğine getiren lider olması. Ancak seçim aritmetiği aleyhine işlemeye başlayınca geri çekildi. Bu eğilim Haziran seçimlerinde HDP´nin Erdoğan´ın tek adam planlarını geçici olarak bozmasıyla devam etti. PKK´nın saldırılarına tekrar başlamasıyla Erdoğan da operasyonlara başladı. Erdoğan´ın milliyetçi oyları kazanma ve Kürt milliyetçilerinin oylarını geri çekme planı başarılı oldu."
"Ancak bunca şeyden sonra AKP hükümeti Kürtleri nasıl müzakere politikasına ikna edecek? Erdoğan´ın hukukun üstünlüğü ilkesini çiğnemesi ve Türkiye´nin kurumlarının içini boşalttığı dikkate alınınca bu daha da zor. Ama tek suçlu Erdoğan değil. PKK da eline fazla güvendi."
´Erdoğan´ın zaferi Türkiye´nin istikrarı için tehdit´
Daily Telegraph yazarı Mark Almond da, "Erdoğan´ın zaferi Türkiye´nin istikararı için tehdittir" başlıklı yazısında Cumhurbaşkanı´nın gerilim ve korku politikasıyla kazandığını öne sürüyor.
Yazıdan bazı bölümler şöyle:
"Pazar günkü seçimlerde, Adalet ve Kalkınma Partisi´nin elde ettiği mutlak zafer, ülkenin istikrarıyla ilgili kaygıları sona erdirmez mi? NATO´nun Orta Doğu´daki, yaşamsal öneme haiz müttefikine, beş aydır devam eden siyasi çıkmaz ve mezhepsel şiddetin ardından sükunet gelmedi mi?"
"Maalesef hayır. Türkiye´deki seçmenler Recep Tayyip Erdoğan´a bu kadar güçlü bir yetki vererek gerilim ve korku, alamet-i farikası haline gelen bir liderin arkasında toplandılar. Erdoğan seçimlerden önce, seçimler yapıldıktan sonra muhalif gazete editörlerinden hesap sorma tehdidinde bulunmakla suçlandı. Başarısının boyutlarına ve geçmişine bakınca ondan büyüklük beklemek saflık olur. Aynısı istikrar için de geçerli."
"Ancak Nato´daki müttefikleri, bölünmüş bir muhalefete baskılarından çok, Erdoğan´ın güneydeki komşularına yönelik politikalarına sadık kalıp kalmadığıyla ilgilenecek."
"Erdoğan için, Kürtlerin hem içeride hem de Suriye ve Irak´ta arz ettiği tehdit dört yılda çözmesi gereken bir sorun. Washington, Erdoğan´ın Suriye´deki ikili oyunundan duyduğu rahatsızlığı artık gizleyemezken, Batı mülteci krizi nedeniyle ona çaresiz bir şekilde muhtaç."
"Türkler, Pazar günü ´barış ve istikrar´ için oy vermiş olabilirler. Ama Erdoğan´ın barışı tesis etme stratejisi şiddetin önce tırmandırılmasını gerektiriyor. Eğer Kürt direnişi hızlı bir şekilde kırılmazsa, içeride işlerin rengi değişebilir."
"Erdoğan şimdi büyük sarayında konumunun sağlam olduğunu düşünebilir. Ama, İslami dayanışma ve Türk milliyetçiliğinden aldığı destek gücünün sınırları görmesini engellememeli. Daha önceki ekonomik mucizesini gölgede bırakan bir resesyona rağmen kazandı. Dış politikası ekonomiyi daha da tehdit ediyor. Mülteci krizi turizmi vurdu. Eski partneri Putin, Suriye´deki gerginlikleri nedeniyle Asya´ya Rusya üzerinden ticareti engelliyor. Erdoğan´a bu zafer anında ani bir alicenaplık gelmezse, Türkiye, komşuları ve müttefiklerini zor günler bekliyor demektir."
BBC Türkçe