Tanrı bizle,
Yalnız değil.
Biz de yalnız değil!
Onun yarattıkları,
Bizim yaradanımız var!
Birbirine koşup duran,
Bir bütünüz onunla!
Yaradan yarattıklarını,
Yaratılan Yaradanını düşünür.
Günde beş vakit,
En güzel melodiyle,
Çağırır hepimizi yanına,
Huzura!
Duyarız işitiriz,
Belki gideriz yanına,
Çıkarız huzura!
Belki gitmeyiz, üşeniriz.
Kime üşeniriz?
Üşenmek mümkün müdür?
Kılmasak bile namazı,
Duyunca Allah Allah’ı,
Zihin Allah der!
Bilinciyle ve altıyla,
Onu zikreder!
Uzatırsak elimizi,
Tutar Ötekisi!
Öteki var mı dersen?
Vardır bir çok öte bize,
Bize bene her şey öte!
Bana sen,
Sana ben öte,...öteki!
Ahiret,
Bu dünyaya öte,... öteki!
Bir beri var bize,
Bir de öte?
Biri yakın bene,
Diğeri uzak!
Var mı gerçekten,
Yakın ve uzak?
Nedir onlar?
Uzanıp tutamadığımız mıdır?
Öyleyse zihnimiz,
Hayallerimiz, rüyalarımız niye var?
Neden her şeyi aşıp,
Tutulamayanı tutar onlar?
Beş duyuya kapalı olan hayal,
Neden var?
Beşine de açık rüya!
Niye var?
Olmak zorunda mıydı onlar?
Neden zorundaydı?
Ne diyorlar bize?
Duyabilsek seslerini,
Bir şey söylerler mutlaka!
Fısıldarlar kulağımıza.
Fiziken,
Nedensiz niyesiz,
Olmuyor hiçbir şey,
Her şeye var bir sebep.
Etki ve tepki!
Hepsi bir yana,
Aşk niye var?
Her şeyi nasıl aşar?
Set, bent anlamaz, dinlemez,
Tanımaz kural mural.
Öteyi, ötekiyi bile yoklar!
Bu denklem çözülür mü?
Uğraşmamalı mı?
Yoksa,
Bunca nimetin üstüne,
Manayı manalandıran,
Bir hediye daha verilmiş bana deyip,
Şükür mü etmeli?
Şükredip, sabredip,
Vuslatı mı beklemeli?!
Sabır zordur,
Sanki bitmeyen okyanustur.
Benin tahammülü yok ona,
Hayat ise tam bir muamma.
Muamma,
Çözülür sabırla!
Hayal sabrın destekçisi
Rüya da eşlikçisi.
Vardır her şeyin,
Alemde bir nedeni.
Sabretmeli!
Dyt. Güner Erbay